'Bilenlerle bilmeyenler bir olur mu? ' (Zümer 9)
Dedim ki; Çok yalnızım!
Dedi ki; Ben ki sana çok yakınım ! (Bakara 186)
Dedim ki; Sen bana yakınsın ama ben senden uzağım, keşke bende sana yakın olabilseydim.
Dedi ki; Rabbini sabah akşam yüksek olmayan bir sesle, kendi kendine, ürpertiyle, yalvara yalvara ve için için Zikret. (Araf 205)
Dedim ki; Allah'm bu da senin yardımını ister.
Dedi ki; Allah'n sizi bağışlamasını istemez misiniz? (Nur 22)
Dedim ki; Beni affetmeni çok isterim.
Dedi ki; Öyleyse Rabbinizden bağışlanma dileyin, sonra ona tövbe edin. Gerçekten Allah Esirgeyendir, sevendir. (Nur 22)
Dedim ki; Çok günahkarım, bu kadar günahla ben ne yaparım?
Dedi ki; Allah'n kullarının tevbesini kabul edeceğini, ve Allah'n tevbeyi çok kabul eden, pek esirgeyen olduğunu hala bilmezler mi? (Tevbe 104)
Dedim ki; Allah'm defalarca tevbe edip tevbemi bozdum, artık yüzüm kalmadı.
Dedi ki; Allah aziz ve bilendir. O günahları bağışlayan ve kullarının tevbesini kabul edendir. (Şura 25)
Dedim ki; Ya Rab bunca günahım var! Hangisinin tevbesini yapayım?
Dedi ki; Allah bütün günahları bağışlayandır ! ( Zümer 53 )
Dedim ki; Yine gelsem, yine beni bağışlar mısın?
Dedi ki; Allah'tan başka günahları bağışlayacak olan yoktur ! (Ali İmran 135)
Ve dedi ki; Şüphesiz ki temizlenenleri ve tevbe edenleri sever Allah !
Dedim ki; Ne güzelsin Ya Rab !
Dedim ki; Rabbim benim senden başka kimim var?
Dedi ki; Allah kuluna Kafi değil mi? ( Zümer 36 )
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder