Ne dersek diyelim, ne iddia edersek edelim, dünya gerçekten çekip gitmeden çok öncesinde terk ediyor bizleri.
Daha önce de en çok meraklısı olduğumuz şeylerden, günün birinde artık git gide daha az söz ediverir oluruz, ille de konuşmak gerektiğinde ise zorlanırız. Hep kendi sesimizi duymaktan gına gelmiştir... Kısa keseriz.. Vazgeçeriz.. Otuz yıldır konuşuyoruzdur zaten.. Haklı çıkmayı bile umursamamaya başlarız. Zevkler arasında kendimize ayırdığımız o küçük yeri bile koruma arzusunu yitiririz. Kendimizden iğreniriz. İnsanlar o boktan anılarından, çektikleri sıkıntılardan bir türlü vazgeçmek istemezler ve ne yaparsanız yapın bunun dışına çıkmalarını sağlayamazsınız. Ruhlarını böyle oyalarlar. Bugün yaşadıkları haksızlıklardan intikam almak için geleceği bokla sıvamaya uğraşırlar kendi içlerinin derinliklerinde. Hem adil hem de ödlektirler aslında. Doğaları budur..
Boşuna heveslenmemekte yarar var, insanların aslında birbirlerine söyleyecekleri hiçbir şeyleri yoktur, acılarını anlatırlar, bu böyledir. Herkesin derdi kendine, dünyanınki de hepimize.
Louıs- Ferdınand Celıne
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder