Yaşadığımız her an için halimize ülkemize ne olursa olsun şükretmek durumundayız. Daha iyisi niye yok diye değil daha kötüsü olmadığı için şükretmek zorundayız. İnsan doğasının en önemli kavramlarından biri özgürlüktür. Yüzyıllar boyunca özgürlük için insanlar savaş yapmışlardır hem kendileriyle hem başka milletlerle. Çünkü doğamız gereği buna baş kaldırmak zorundayız. Şimdi size bir çoğunuzun tanımadığı bir isimden bahsedicem. Bedeni küçük ama ruhu kocaman bir çocuktan. Özgürlüğü savunan bir direnişçi. Iqbal Masih. Pakistanın en yoksun bölgelerinden biri olan Mudrike de doğdu bu kardeşimiz. Iqbal Masih 4 yaşına geldiğinde ise tüm akrabaları gibi 600 rupi yani 16 dolar karşılığında halı dokuma fabrikasına çalışmak üzere satıldı. Burada haftanın 7 günü 14 saat çalıştırıldı. 10 yaşına geldiğinde ise sadece 27 kiloydu. Çocuk çalıştırmanın yasak olduğunu öğrendiğinde ise fabrikadan kaçan iqbal masih daha sonra polisler tarafından yakalanarak tekrar fabrikaya götürüldü. Çevresinde kendisi gibi konuşmaya bile korkan 30 çocukla 6 sene yaşadı. Çocukların hemen hepsine sadece hayatta kalmalarına yetecek kadar su ve ekmek veriliyordu. Tabi bununda bir sebebi var onları mümkün olabildiğince küçük tutabilmek. Çünkü en pahalı halıları o küçücük parmaklar dokuyabiliyordu. Cezaların çok ağır olduğu bu kölelik sistemine iqbal daha bebek sayılabilecek yaşta girmesine rağmen 6 yaşına bastığı anda isyan etmeye ve çocukların bakıcılarına kök söktürmeye başlamıştı bile. Kötü beslenme şartları ve iki büklüm saatlerce oturma şartlarından sonra iqbal bi türlü gelişemedi. 10 yaşındayken hala 5 yaşında bir çocuğun kilosuna ve boyuna sahipti. Omurgası yamulmuştu ve ömrünün sonuna kadar böbrek sorunlarıyla mücadele edicekti. 6 yıl boyunca tutsak bir halde yaşam mücadelesi veren iqbal bi gün kasaba da bir atlantis toplantısı olduğunu duydu. Aldığı büyük riske rağmen günün sonunda bir şekilde diğer çocuklarında yardımıyla ve onlara geri döneceğine dair söz vererek bu toplantıya gitmek üzere yer altındaki köhne den kaçtı. Orada 10 yaşındaki iqbal Pakistan devleti tarafında peşki yani bir çeşit tefecilik borcunun yasadışı ilan edildiğini öğrendi. Derneğin lideriyle konuşup yardımını isteyen İqbal kısa sürede onu köle taciri patronunun elinden kurtaracak gerekli evrakları topladı. Evraklarını fabrika sahibine bizzat kendisi götürmek istiyordu. Çünkü orada arkadaşlarına seslenebilecekti. Korkmayın herşeyi öğrendim benimle gelin sizler özgürsünüz. Fabrikaya geri dönüm evrakları adama verdiğinde patron öfkesinden kendini kaybetse de hiç birşey yapamadı ve masih diğer çocukları da peşine katarak il gününde 34 çocuğu özgürlüğüne kavuşturdu. Küçük bir bedene sahip olmasına rağmen büyük bir ruha sahip olan İqbal Masih köle gibi davranılan ve küçük yaşta olmasına rağmen ağır şartlarda çalıştırılan çocukların özgürlüğü için büyük bir çaba gösterdi. Konuşma yeteneği, cesareti ve azmiyle Pakistanı kuşkusuz etkileyen Masih daha önce korktuğu mafya kendisinden korkar hale geldi. İsviçre ve Amerika da bir çok okulda konuşma yapan Iqbal farkında olmadan başka çocuklarından hayatını değiştiriyordu. Çocuk işçiliğine karşı verdiği mücadele dünya da büyük yankı uyandırırken 1995 yılında henüz 12 yaşındayken öldürüldü. Ve herkes susturuldu ölümü örtbas edildi. Fakat öyle bir akım başlattı ki onun etkilediği çocuklardan biri olan Crack Keırburgıll devam etti ve 650 den fazla okul açtı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder