Iyi geceler veya sabahlar da olabilir bilmiyorum.. gece gece uykularımdan olup burda blog da bulunmamın da bir sebebi vardır sanırım. Aslında bugun için dün yani cuma sabahı metroda yaşadığım bir olayı anlatacaktım ama hatırladığımda bile sinirleniyorum malesef ki ülkemiz de 21.yüzyıl da bile 2016 yılın da bile kılığa kıyafete sen bunu giyemezsin sen böyle duramazsın diye hala devam etmekte ve bunların soyu malesef bitememekte. Nedeni kendi çocuklari ve etrafinda kileri de öyle yetiştirmekteler. Bu konuyla ilgili burdan son yazacaklarım kimsenin inançları doğrultusunda giyindiklerine karışmayın yazık cahillik bu senin eleştirdiğin o ört 50 yıl önce babaannen yada annannende de vardı. Sinan çetinin bunu eleştiren çok güzel bir reklam filmi var ama zamanında yasaklı idi onu bulup izleyebilirsiniz.. Neyse benim metrolardaki ordaki burda ki hikayelerim bitmez daha gelir.
Gece kalktığımda şimdi bunu yazmadan önce bir kişi sabah veya öğleden sonra muhtemelen bu yazımı da okuyacak kişi bana çok güzel ve uzun bir şiir yazmış ona da buradan teşekkürlerimi iletiyorum :) son kısmını da sizlerle paylaşayım dedim..
Belki de tek tesellin
Belki de son tesellin
Sana yazdığım bu son şiir olucak
Sakın unutma
Bütün şehirler uyur ama istanbul uyumaz
Ve bir gün bütün sevenlerin unutur
Seni
Ama bu şair yürek
Asla unutmaz.
Ayrica biri var eğer yazılarımı okuyorsa buradan ona da diyeceğim şey yaptığın son hareket hiç olmadi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder