Bizde Sevdik Be

Akşam üstü arkadaşlarla takılıyorum, okul çıkışı biraz dolaşalım kendimize gelelim dedik. Günlerdir haftalardır malum 17 dersim olduğu için sabah 8 den akşam 5e , 6 ya kadar okulda duruyoruz..neyse takıldık falan sonra benim bir programım vardı 7 de ona geçtim. Bir kaç saat program da durduktan sonra sıkıldım çıktım. Tek başıma yürümeye başladım ama kasımpaşa dan.. oralar biraz akşam sıkıntılı oluyor bir 10 dk yürüdükten sonra otobüse atladım..taksime gittim. Ve gider gitmez bir hava geldi bir nefes de olabilir bilmiyorum..oradaki her bir cafe, cafedeki her bir masa, sandalye, içtiğimiz çayın bardakları, yediğimiz yemek tabakları, kaşıklar, çatallar, cafelerin dışındaki sokaklar, kaldırımlar, ve duvarlar.. her yer mekanlar cafeler yollar aynı ama zaman ve içeridekiler ve olaylar farklı. O an dedim ki keşke asosyal olsaydım da buralarda hiç bir yerde anım olmasaydı..üzüldüm ve sonra daha da üzülmek istedim. Oradan indim karaköy e doğru..aynı şeyler orada da var, yürüyordum ah dedim karaköy farklıdır karaköy başkadır bizim için, bizler için belkide başlangıç ve bitiştir o kadar farklıdır karaköy. Yürüdüm sokaklarda yine dedim bugün biter belki yada başlar belki yürüdüm bakındım, yürüdüm.. Geldim iskeleye saat 21.10 du vapur buçukta idi. Aldım kahvemi beklerken yaktım sigaramı..bir zehir çektim bıraktım dumanı ardından bir yudum kahve..sonra bir nefes daha çektim ve bir yudum kahve daha...sonra yine aynı şeyler oldu. O sırada iskelenin orada bir büfe var ve orada sandalye orada bile bir şey vardır..bakarken oraya bir de yerde dergi gördüm ve üzerinde 'bizde sevdik be' yazıyordu..sonra. Bindim vapura oturdum, tam o sırada dost ahmet aradı yine dostluğunu yaptı bir aslan terbiyecisi misali terbiyesini elindeki sopayla yaptı konuştu haftaya görüşürüz dedi ve telefonu kapadı. Sonra açtık müzik çaları gözlerimi kapadım rastgele bir müzik seçip inene kadar onu dinleme kararı aldım. Bir de baktım ki Neşet Ertaş çıktı Allah rahmet eylesin. Gönül dağı çıktı o şarkı çıktı ve inene kadar dinledim. Bu arada Neşet Ertaş der ki; Biz anadolu da sevdiğimiz kadına seni seviyorum demeyiz, sana kurban olurum deriz' sözü geldi..sonra ben de dedim ki bizde sevdik be Neşet abim.. Kalpten kalbe bir yol vardır görülmez, gönülden gönüle giden yar oy yar oy yol gizli gizli... Diyeceğim o ki dostlar, eğer bir gün keşke der iseniz bir iki defa düşünün, çünkü keşke dediğiniz o vakit daha büyük bir keşke sizi kapı da bekliyor demektir.. Hadi iyi geceler.