Arkadaşlar, günaydın..hayırlı cumalar diliyorum herkese. Bu hikaye gerçektir ve bazı noktalarında da rivayetler vardır ancak Çanakkale de birçok şeyin olabileceğini hepimiz gayet iyi biliyoruz. Bu hikaye tüm şehitlerimize yazıyorum..
Çanakkale'de kara savaşlarının başladığı ilk günler, 26.alayın taburları, kendilerinden 10 misli kalabalık düşmanla kahramanca savaşıyorlardı. Fransızlar 27 Nisan da Morto koyu civarından taarruza geçmişlerdi..buradaki birliklerimize takviye gerekiyordu.. Gelibolu nun kuzeyindeki 5. ve 7. tümenlerin bu bölgeye kaydırılması emri verildi. 5.tümene bağlı olan 17. piyade alayı deniz yoluyla Kilya'ya geldi. 9.tümenin emrine verilen bu birlik yaya olarak Eceabat ve Kilitbahir'e geçecek ve Havuzlar mevkiinde konaklayacaktı. 17.alay komutanı Yarbay Hasan Bey, askerleriyle birlikte ilerliyord.. ve bu vaziyette Kilitbahirin oradaki meydan çeşmesine geldiler. Tam o anda Yarbay, üzeri yara bere içinde bir köpek verdi..köpek su için kıvranıp duruyordu ancak yardım eden de yoktu. Yarbay Hasan, atından indi köpeğe su içirdi yaralarını sardı ve adını Canberk koyup yanına aldı.. daha sonra yola devam ettiler. Askerler yarbaya neden köpeği yanınıza aldınız diye sorunca yarbay hasan: Yüce Allah'ın kıyamette bu köpeğe neden merhamet etmedin, demesinden korkuyorum.. diye cevapladı.. Tarih 11 temmuz olmuştu ve siper savaşları yeniden başlamıştı. Ve fransız ordusu püskürtülmüştü.. iki tarafta da çok zayiatlar olmuştu. Askerler o sıra alanı gezerken bizden yaralı veya ölü olan şehitlerimizi topluyorken yarbay hasan da onlarla birlikte idi. O sırada Yarbay Hasan bir fransız askerinin yaralı olduğunu gördü ve yardım etmek için eğildi..eğilir eğilmez o fransız askeri yarbay hasanın göğsüne sakladığı hançeri sapladı ve yarbay hasan yere yığıldı. Herşey aniden olup bitmişti ve aşırı derece kan akıyordu.. askerler yarbay'ın yanına geldi komutanım diye..yardım etmek istiyorlardı gidelim sıhıye revir diye bağırıyorlardı ancak yarbay hasan onları dinlemiyordu.. bir süre daha geçti yarbay askerlerine emir verdi, beni derhal ayağa kaldırın ve silahımı verin..askerler komutanım nasıl dinlenin falan derken yarbay yineledi ve kaldırdılar.. Yarbay Hasan boynunu eğip ileriye doğru baktı ve hazır olda bekler gibi ellerini de bağladı ve dedi ki Niye zahmet buyurdunuz Ya ResulAllah.. ve o anda gözlerini kapadı.. Arkadaşlar bu hikaye Yarbaya yardım eden o askerlerden birinin kaleme almasıyla olmuştur yani gerçektir..derler ki Peygamberimiz yarbay hasanın cenazesi için ordaydı.. Hayırlı cumalar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder